شهر امروزی بجنورد احتمالاً در زمان صفوی و برای یک‌جانشین کردن کردهای عضدلو که از سوی صفویان به این ناحیه کوچانده شده بودند بنیاد شد

در نزدیکی این شهر بازمانده‌های شهر قدیمی( بی‍‍‍ژن یورت ( بوزن‌گِرد قرار داشته.

نتایج بررسی و پهنه بندی محوطه‌های با ستانی نشان داده‌است نقاط باستانی شناسایی شده متعلق به دوران میان سنگی هزاره چهارم تا هزاره اول پیش میلاد نقش مهمی را در شکل گیری زیست گاههای اولیه در حاشیه رودخانه اترک ایفا نموده‌اند. [نیازمند منبع] این منطقه در دوران ماد و هخامنشی بخشی از ساتراپی پارت قلمداد شده واز دوره اشکانی در این ناحیه ? زیستگاه در بخش راز و جرگلان ? مورد در بخش مرکزی و نیز ? زیستگاه در مانه و سملقان شناسائی شده‌اند. وجود بنای سنگی موسوم به اسپاخو از آثار دوره ساسانی، نیز نقش و اهمیت شمال خراسان را در این دوران روشن می‌نماید. علاوه برآن منطقه بجنورد در صدر اسلام در ارتباط فرهنگی ـ اجتماعی جدی با دیگر نقاط ایران قرار داشته و از آن نواحی تأثیر گرفته‌است. در آن دوران قسمت‌های عمده‌ای از منطقه آباد و مسکونی بوده‌است. مؤلف تاریخ سیستان ناحیه امروزی بجنورد را به عنوان بخشی از سرزمین نساء معرفی نموده‌است و در سالهای آغازین قرن دوم هجری این منطقه جزئی از قلمرو بزرگ حکومت طاهریان به شمار می‌آمد.