ثمره این سردی ارتباطات نیز به صورت انواع و اقسام بیماریهای روانی بروز خواهد کرد که انسان بدست خویش موجبات آن را فراهم ساخته است و نتیجه قرن حاضر برای انسان متمدن امروزی چیزی جز تنهایی نبوده است. لذا در این نوشتار مختصر برآن شدیم تا با بیان اهمیت ارتباط با همسایه از لسان آیات و روایات ومنافع و مضرات مترتب بر این ارتباط یا عدم آن اندکی این احساس را در خویش بوجود آوریم که بیش از گذشته به مساله ارتباط با همسایگان بپردازیم و خود را ملزم به برقراری این ارتباطات کنیم آن هم ارتباطاتی سالم و با رعایت تمام جوانب حقوقی افراد تا مبادا با عدم رعایت حقوق این روابط جنبه منفی به خود بگیرد.

سکونت انسان

در اینکه انسان اجتماعی است و زندگی او باید به صورت اجتماع و دسته جمعی باشد شکی نیست زیرا نیازمندی های انسان ایجاب می کند که با همکاری سایر هم نوعان خود به رفع آنها بپردازد، هر فردی عهده دار کاری شود وهر گروهی مشکلی را حل کند تا زندگی برای همه سعادت بخش و دلپذیر گردد. اما آنچه در این پژوهش به آن خواهیم پرداخت پیرامون مساله مسکن، همان عاملی که بدون وجود آن امکان جمع شدن افراد در یک جامعه کوچک یا بزرگ منتفی خواهد بود. لذا در ابتدا بطور اجمال به انواع مسکن و محاسن و مشکلات هر یک خواهیم پرداخت.

خانه های تک واحدی

مسکن به معنای محل سکونت جایی است که انسان درآن زندگی می کند وانواع متفاوتی دارد. خانه های تک واحدی یکی از انواع مسکن بوده و غالبا از یک محیط باز مانند حیاط تشکیل شده و همچنین مشتمل بر محلی بسته می باشد که دارای سقف بوده و افراد در آنجا زندگی می کنند. البته امروزه بدلیل افزایش جمعیت کمتر شاهد چنین خانه هایی می باشیم خصوصا در شهرهای بزرگ غالبا خانه های جدید را بصورت آپارتمانی بنا می کنند. ادامه مطلب...

شهر نشینی در ایران را قبل از ظهور دوره ی جدید می توان در دو دوره ی تاریخی بررسی کرد . یکی دوران باستان و دیگری دوره ی بعد از اسلام .
میان این دو دوره ، علیرغم وجودد تشابهاتی در شیوه ی شهر نشینی به خاطر تاثیر ویژگی های شکل گرفته در دوره ی ساسانی اختلافاتی به چشم می خورد که ناشی از معیارها و خصوصیات جدیدی است که با ورود اسلام بر شهرهای ایران حاکم شد .
برای آگاهی از این روند ، ابتدا نگاهی به سیر شهر نشینی در دوره باستان خواهد شد و پس از بررسی و تشریح شهر نشینی در دوره اسلامی در قسمتهای بعدی ، شهر نشینی دوره ی جدید به طور مشروح تر دنبال می شود . مشروح تر بدان خاطر که از همین دوره است که تاثیرات شیوه زندگی شهری غربی بر شهرهای ایران به وضوح نمایان می شود . مطالعه ی تاثیر این الگوها یکی از اهداف سلسله مقالات حاضر است .
شهر نشینی در عصر باستان
شهر نشینی در ایران ـ البته نه به معنای امروز آن ـ دارای قدمتی دیرینه است . تمدنهای قدیمی مانند ایلام ، شوش ، سیلک کاشان و شهر سوخته نمونه هایی از تجمع شهر ی اولیه هستند . اما آنچه که شاید بتوان به عنوان شهر نشینیی در دوره باستان مطرح شود . با آغاز اولین حکومتها مانند پادشاهی ماد و پس از ان هخامنشیان شکل می گیرد و به تدریج تکامل می پذیرد .
احمد اشرف معتقد است شهر نشینی در دوره باستان از سه مرحله پیوسته گذر کرده است :
 ? یکم دوره ی پیدایش شهر ها و رشد آرام شهر نشینی درامپراطوری ماد و هخامنشی ،
 ? دوم ، دوره ی تجربه ی بزرگ تاریخی و بنیان گذاری شهر های خود فرمان به سبک شهر های یونانی ، بدست فرمانروایان سلوکی و رشد شتابان شهر نشینی درعهد سلوکیان و پارتیان ،
?  سوم دوره ی درآوردن شهر های یونانی وار بزیر فرمان دولت مرکزی در دوره ی ساسانی .
بر اساس همین تقسیم بندی ، به شرح کوتاهی در مورد هر یک از این دوره ها می پردازیم :
1) پیدایش و رشد آرام شهر نشینی در دوره یی ماد و هخامنشیان امپراطوری ماد از تکامل نظام اجتماعی قبایل و طوایف آزاد دامدار و کشاورزی و تبدیل آنها به یک اتحادیه بزرگ زیر فرمانروایی ، فرمانروایان مستبد پدید آمد . هگمتانه در این دوره پایه گذاری می شود ، که نخستین شهر مادها و به عنوان محل تجمع مظهر یگانگی آنها بوده است ، البته باید به وجود ده ـ دژهایی قبل از احداث هگمتانه اشاره کرد که به عنوان نقاط تمرکز ثروت و مراکز سیاسی و اجتماعی مادها ، هسته هایی برای ایجاد شهر هایی چون هگمتانه می شوند .
شهر هایی دیگری نیز مانند ری در این دوره احداث می شوند ولی هیچ یک نخستین خود می ماند .
?) و این بدان سبب است که شهرهایی که در دوره مادها احداث شدند ، بیشتر جنبه ی اداری ـ سیاسی داشتند . در آن هنگام نه توانایی و بنیان اقتصادی کشور در حدی بود که بازرگانی و تولید صنایع دستی راتا آن حد رونق بخشد که منجر بهاحداث شهر هایی نوین شود .
قدرت نظامی مادها بگونه ای بود که پهنه وسیعی را در بر می گرفت و امکان مبادلات اقتصادی بین شهرهای کهن و بازرگانی سرزمینهای مجاور را با مراکز تجمع و سکوتنگاههای ایران ، در راههایی امن ممکن می ساخت .
?) پیدایش امپراتوری هخامنشی و ایجاد نظام شهپدری متمرکز ، دو سازمان شهری ناهمسان را در قلمروی واحد گرد آورد ادامه مطلب...

وضعیت موجود شهر تهران و احاطه شدن آن در انواع آلودگی ها، رشد رو به افزایش جمعیت، کمبود سرانه های خدماتی، پیامدهای منفی ناشی از تراکم های جمعیتی، ساختمانی و ترافیکی در سطح شهر و در نهایت اهمیت حقوق شهروندان ضرورت وجود یک نهاد مطالعاتی و پژوهشی را باز می نمایاند. به شکل کلی پایه و بنیاد اساسی حل مشکلات شهری بر تحقیقات، پژوهش و برنامه ریزی استوار است.

مرکز مطالعات و برنامه ریزی تهران به منظور افزایش کارآیی و اثربخشی فعالیت های شهرداری تهران، شناخت نقاط قوت و ضعف شهر تهران، چاره اندیشی برای حل مشکلات و نارسایی ها، انجام تحقیقات و پژوهش های لازم و استفاده از تجربیات مشابه سایر کشورها فعالیت می کند. این مرکز علاوه بر تهیه طرح جامع و تفصیلی جدید شهر تهران طبق توافقنامه میان وزارت مسکن و شهرسازی و شهرداری تهران از مهرماه سال گذشته در دیگر زمینه های مدیریت شهری و برنامه ریزی راهبردی هم اقداماتی را به ثمر رسانده است و یا در دست انجام دارد. عملکرد مرکز مطالعات و برنامه ریزی شهر تهران از ابتدای سال گذشته تا آذرماه سال جاری به دو بخش اصلی تقسیم می شود. ادامه مطلب...

یکی از جالب ترین و موفقیت آمیزترین شیوه ها در زمینه مدیریت شهری که مدت ده سال است در شهر «روچستر» ایالت نیویورک در حال اجرا است، طرح ابتکاری NBN است که در واقع یک سیستم مدیریت شهری به شکل مشارکتی می باشد و در آن مردم همگام با دولت در تمامی تصمیم گیری های مربوط مشارکت می کنند.

در این روش هر کس اقدام به ساماندهی محیط اطراف خود می کند و سعی دارد در تمامی اقدامات سازنده در زمینه بهبود وضعیت زندگی محل سکونت خود مشارکت کند. این سیاست عجیب که بازدهی بسیار خوبی تاکنون داشته است در اصطلاح «همسایه ها محیط اطراف در همسایگی خود را ساماندهی می کنند.» (NBN) عنوان گرفته است. طبق این طرح ساکنان «روچستر» برای آینده شهر خود برنامه ریزی می کنند و الویت های بودجه بندی شهر خود را مشخص می کنند.

در نخستین قدم شورای شهر تصمیم گرفت تا از انرژی های موجود در شهر و دانش شهروندان بهره گیرد. زمانی که در سال ???? «بیل جانسون» شهردار این شهر شد یکی از اولین طرح های ابتکاری وی برنامه NBN بود. با جلب رضایت همه شهروندان برای برنامه ریزی و انجام اقدامات عمرانی، شهر به ?? بخش جغرافیایی تقسیم شد. برنامه ریزان و شهروندان هر قسمت ترغیب به همکاری با یکدیگر و ارایه راهکارهای مناسب شدند که در نتیجه چندین طرح کاربردی که اجرای آن بر عهده شهروندان بود، حاصل شد. از طرفی برای کسب اطمینان از سودمند بودن طرح های ارایه شده یک فرصت ??ماهه برای آن ها در نظر گرفته می شد و بعد از آن طرح ها مورد بازبینی مجدد قرار می گرفت. ادامه مطلب...