در دو دهه اخیر گرانی زمین و محدودیت فضا و منابع، شرایط متفاوتی را بر فعالیت های ساختمانی و احداث مجتمع های مسکونی در تهران تحمیل کرده و در نتیجه رشد افقی شهر، در مناطق مختلف به رشد عمودی مبدل شده.

برج سازی هم از عواقب غیرقابل احتراز آن بوده است.ساخت برج از حدود پانزده سال پیش و در پی افزایش نجومی قیمت ساختمان و رشد روزافزون تقاضا رونق گرفت تا جایی که امروز تقریباً بخش بزرگی از شمال شهر تهران و مناطقی از شمال غربی شهر مملو از برج هایی است که بسیاری از آنها از برج های دوران پیش از انقلاب هم بلندتر و چشمگیرتر هستند.

برج های دوقلوی ۲۱طبقه «سامان۱» واقع در بلوار کشاورز، احتمالاً اولین برج های مسکونی تهران به شمار می روند که در سال ۱۳۴۹ ساخته شدند.

کل بنای این برج دوقلو در ۲۱۰ روز ساخته شد، یعنی هر ۱۰ روز یک طبقه. این ساختمان از معدود تجارب مهندسی کشور در استفاده از قطعات پیش ساخته محسوب می شود.«ساختمان آلومینیوم» واقع در خیابان جمهوری، نرسیده به پل حافظ، قدمتی ۴۵ ساله دارد. وقتی به تابلوی سردر ورودی این ساختمان ۱۲ طبقه نگاه می کنی، به سختی می شود از پشت غبار و جرم گرفتگی، سال ۱۹۶۲ حک شده روی آن را تشخیص داد.

تمام طبقات ساختمان آلومینیوم تجاری است و بیشتر به مرکز تعمیر لوازم خانگی شهرت دارد.سه برج بلند آ.اس.پ. از جمله ساختمان های بلندی هستند که در اوایل دهه ۵۰ خورشیدی، به دنبال برنامه های «مدرنیزاسیون پایتخت» به همراه چند برج دیگر سر به آسمان سپردند. گروه سازنده این برج ها اکنون مشغول ساخت برج بین المللی تهران است.