چکیده:
مجموعه تصمیمات مردم ساکن هر شهر، شکل آن شهر را می سازد. ولی شهر باید کنترل شود، چون زندگی شهر با هرج و مرج و بدون سازوکارهای انتظام بخش و قابل اجرا رو به انحطاط خواهد رفت. برهمین اساس همه جوامع برای کنترل تصمیمات مردم و عملکرد صحیح و آسان نیاز به قوانین و مقررات دارند تا همان مردم با اطمینان زندگی کنند و به کار خود بپردارند و بدانند که از دیگران هم می توان انتظار پیروی از این مقررات را داشت. ضوابط و مقررات شهرسازی ،آن بخش از تصمیمات مردم را که بازتاب فضایی و کالبدی دارد، کنترل و هدایت می کند و قدر مسلم «توسعه پایدار» که مفهوم عدالت را در طول زمان و همچنین در عرض زمان دربردارد، می تواند به عنوان آرمان و مقصد نهایی این نوع از ضوابط و مقررات قرارگیرد. در واقع، اگر ضوابط و مقررات شهرسازی، به نحو کارامدی به منظور تحقق اهداف و آرمان های توسعه پایدار تدوین شود و در صورتی که به نحو کارامدی هم به اجرا درآید، «تضمین کننده» شکل گیری نوعی سکونتگاه (شهر) با آرمان های توسعه پایدار خواهدبود. حال آنکه مطالعه انجام یافته در خصوص ضوابط و مقررات ملاک عمل شهر تهران با استفاده از روش های تحقیق گونه شناسی آرمانی و تحلیل مقایسه ای، حاکی از آن است که از ضوابط و مقررات ملاک عمل فعلی شهر تهران، به دلیل عدم انطباق مطلوب این مقررات با و ی‍‍ژگی های بنیادی و تبعی گونهء آرمانی پایدار )ضوابط ومقررات شهرسازی)، نمی توان تحقق کامل اهداف و آرمان های شهرسازی و توسعه پایدار را انتظار داشت.
کلمات کلیدی : تهران - توسعه پایدار شهری – شهرسازی – ضوابط و مقررات
اسماعیل صالحی / استادیار دانشکده محیط زیست دانشگاه گیلان – نشریه محیط شناسی / سال سی و دوم / شماره 40
برای دریافت کامل مقاله به صورت PDF روی لینک زیر کلیک کنید:
